Μικρός χαρακτηριστικός θάμνος που ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά, άσπρα χώματα, όξινα και ουδέτερα στραγγιζόμενα εδάφη.
Το συναντάμε σε δάση ελαιώνες πευκοδάση και γενικά στη σκιά μεγαλυτέρων δέντρων ή πουρναριών και αν πέσουμε επάνω του ή πιάσουμε τα φύλλα του (λεπτά αγκάθια) με γυμνά χέρια θα μας γραντζουνίσουν.
Του αρέσει τόσο το φως όσο και ημισκιερές περιοχές και είναι ανθεκτικό τόσο στην ξηρασία όσο και στη χαμηλή θερμοκρασία.
Την άνοιξη δίνει τρυφερά φρέσκα βλαστάρια τα οποία είναι βρώσιμα και θεωρούνται θεραπευτική υπερτροφή,αν καταναλωθούν κυρίως ωμά, διότι περιέχουν καροτένιο, βιταμίνες Α, φυλικό οξύ , θειαμίνη (Β1), ριβοφλαβίνη (Β2), νιασίνη (Β3), C, E, Κ, ανόργανα ιχνοστοιχεία,όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, φωσφόρο και κάλιο, φυτοστεροειδή, γλυκοζίτες, ασπαραγίνη, φλαβονοειδή κλπ. αποδίδοντας ελάχιστες θερμίδες και πολύ νερό.
Λόγω της περιεκτικότητάς του σε ασπαραγίνη έχει ισχυρές διουρητικές ιδιότητες, βοηθώντας έτσι στη θεραπεία των προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος.
Είναι πολύ χρήσιμο μελισσοκομικό φυτό, όσον αφορά το χρόνο της ανθοφορίας της. Είναι το πρώτο φυτό που ανθίζει συνήθως Αύγουστο στα βόρεια κι αρχές Φθινοπώρου νοτιότερα και ο χρόνος άνθισης εξαρτάται από τη βροχή.
Αν τα μελίσσια πέρασαν από τα πεύκα, έτσι εξαντλημένα που είναι, έχουν ανάγκη γύρη και αυτό τους το προσφέρει η αγριοσπαραγγιά, μαζί με τον αρκουδόβατο που ακολουθεί, για να τα βοηθήσει να γονέψουν.
Τα πολλά μικρά λευκοκίτρινα άνθη της δίνουν κίτρινη γύρη πολύ καλής ποιότητας και νέκταρ. Μοναδικό μειονέκτημά της ανθοφορίας είναι ο μικρός χρόνος διάρκειας αυτής.
Για ποιοτική ενημέρωση στηρίξτε το EL00044 κοινοποιήστε τις αναρτήσεις μας κάντε like κι ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου