Το πευκόμελο!
Παράγεται από ένα παράσιτο στο πεύκο και θεωρείται ένα από τα γευστικότερα μέλια το οποίο επιπροσθέτως έχει υψηλή διατροφική αξία και χαρακτηρίζεται ως μέλι μελιτώματος.
Είναι μια παραγωγή που θεωρείται σχεδόν σίγουρη και έρχεται κοντά στο τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς για να καλύψει τα κενά και να γεμίσει τα βαρέλια μας.
Κάθε μελισσοκόμος πρέπει να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν για τη συλλογή έτσι ώστε να βάλει αυτή την μελιτοέκριση στο σχεδιασμό του! Είναι μια από τις παραγωγές που δεν γίνεται να αγνοήσεις.
Το πευκόμελο αποτελεί το 65% της παραγωγής μελιού στην Ελλάδα! Οι κύριες περιοχές παραγωγής του είναι η βόρεια Εύβοια, η Χαλκιδική, η Θάσος, η Σκόπελος, η Ζάκυνθος και η Ρόδος.
Με ποιές καιρικές συνθήκες παίρνει η μέλισσα το μέλι;
Το μέλι πεύκου προέρχεται από τις μελιτώδεις εκκρίσεις του εντόμου Marchalina hellenica ή αλλιώς εργάτης του πεύκου. Το μελίτωμα εκκρίνεται από τον Ιούνιο μέχρι τον Απρίλιο όμως μέλι δεν παίρνουμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
Το έντομο παράγει μέλι για τρεις εβδομάδες και μετά σταματάει, “κόβει”, για άλλες τρεις και αυτό επαναλαμβάνεται για όλο το χρονικό διάστημα από τον Ιούνιο μέχρι τον επόμενο Απρίλιο.
Επίσης για να μπορέσουν να συλλέξουν το
μέλι οι μέλισσες η σχετική υγρασία πρέπει να είναι πάνω από 65% – 67%
και η θερμοκρασία από 20οC – 25 οC.
Ιδιαιτερότητες
Βασική ιδιαιτερότητα ειναι η περιοδικότητα στην έκκριση του εργάτη καθώς αυτός αναπτύσσεται και μεγαλώνει! Μέλι δίνει για 3 εβδομάδες και μετά κόβει για 3 εβδομάδες, Αυτή η περιοδικότητα επαναλαμβάνεται μέχρι τις Αρχές Απρίλη
Για να μπορέσουμε να να εντοπίσουμε τις 3 εβδομάδες μελιτοέκκρισης και να μη πέσουμε σε κενό πρέπει να μετράμε και να παρακολουθούμε τα πεύκα! Οι εκκρίσεις του εργάτη ελκύουν τις μέλισσες και μπορούμε να ακούσουμε και -κυρίως- να δούμε μέλισσες να περπατούν στα κλαδιά και στους κορμούς των πεύκων όταν υπάρχει μελιτοέκκριση.
Οκτώβριος ο μήνας του πευκόμελου
Για να εντοπίσουμε όλο το κύκλο του εργάτη είναι στα τέλη Μάρτη με μέσα Απρίλη που ο εργάτης της προηγούμενης χρονιάς "ξεφωλιάζει" γεννά και πεθαίνει. Σε αυτό το στάδιο ο εργάτης είναι πολύ μεγάλος και φαίνεται με γυμνό μάτι!
Λίγο πριν συμβεί αυτό ο εργάτης δίνει μια τελευταία δυνατή μελιτοέκκριση και πολλοί μελισσοκόμοι στοχεύουν σε αυτή, καθώς ειναι η στιγμή που παράγεται το φημισμένο ανοιξιάτικο πεύκο.
Η δυσκολία συλλογής του ανοιξιάτικου πευκόμελου έγκειται στο δεν ειναι εύκολο να έχουμε μεγάλα παραγωγικά μελίσσια την συγκεκριμένη εποχή. Τα μελίσσια βγαίνουν από τον χειμώνα και χρειάζεται χειρισμός από το τέλος Γεννάρη και μετά ώστε να δυναμώσουν.Με σωστούς χειρισμούς η συγκεκριμένη μελιτοεκκρίση ειναι πολύ αποδοτική! Οι μελισσοκόμοι που ξεχειμώνιασαν τα μελίσσια τους σε ζεστά μέρη και τα έχουν δυνατά (διώροφα) εκμεταλλεύονται το Ανοιξιάτικο πεύκο ακόμη και για τρύγο.
Περαιτέρω αποδοτικές θεωρούνται το πρώτο και το δεύτερο "βάρεμα"!
Η βασική δυσκολία στο πρώτο βάρεμα βρίσκεται στις καιρικές συνθήκες καθώς συμβαίνει τον Αύγουστο κι όπως ειπώθηκε για να μπορέσουν να συλλέξουν το μέλι οι μέλισσες η σχετική υγρασία πρέπει να είναι πάνω από 65% – 67% και η θερμοκρασία από 20οC – 25 οC.
Αυτές οι συνθήκες επιτυγχάνονται ευκολότερα σε νησιωτικά και παραθαλάσσια μέρη. Για να έχουμε τέτοιες συνθήκες σε ένα ημιορεινό πευκοδάσος χρειάζεται να βρέξει και η θερμοκρασία να ειναι χαμηλή. Γενικά οι βροχές και η υγρασία κι ένα δροσερό καλοκαίρι ευνοούν την μελιτοέκκριση και γεμίζουν τα βαρέλια μας ενώ ένα ξηροθερμικο καλοκαίρι με καύσωνες μειώνουν εξαιρετικά την παράγωγη.
Το "δεύτερο βάρεμα" ξεκινά ακριβώς 42 ημέρες μετά το πρώτο κι ακριβώς λόγω των συνθηκών που επικρατούν συνήθως είναι η πιο αποδοτικό γιατί έχουμε τις ευνοϊκότερες καιρικές συνθήκες, περισσότερες ώρες πτήσης και συλλογής.
Η δυσκολία βρίσκεται στο ότι την συγκεκριμένη εποχή τα μελίσσια μας αρχίζουν να μειώνουν πληθυσμούς για να ξεχειμωνιάσουν. Έτσι οι πληθυσμοί πέφτουν ταχύτατα την στιγμή που εμείς έχουμε ανάγκη για δυνατά μελίσσια ώστε να πετύχουμε μια καλή συλλογή!
Είναι κρίσιμο να έχουμε εντοπίσει τις σωστές ημερομηνίες και να έχουμε υπόψη την ανάγκη του μελισσιού να παράξει χειμωνιάτικες ξεκούραστες μέλισσες οι οποίες θα γεφυρώσουν το φθινόπωρο με την επόμενη άνοιξη.
Ας δούμε όμως αναλυτικά όλες τις Μελιτοεκκρίσεις.
Η πρώτη μελιτοέκκριση ειναι το "Αηγιαννιώτικο"! Παίρνει την ονομασία από μια από τις μεγαλύτερες καλοκαιρινές γιορτές της ελληνικής παράδοσης που ειναι η γιορτή του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα την 24η Ιουνίου! Ουσιαστικά ομως μιλάμε για το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου
Ο εργάτης παράγει πολύ μικρές σταγόνες μέλι, αφού κι ο ίδιος είναι πολύ μικρός. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία ο εργάτης είναι στις άκρες των κλαδιών κοντά στις πευκοβελόνες και συνήθως ψηλά στο πεύκο.
Η δεύτερη μελιτοέκκριση η "Πρώτο βάρεμα" ξεκίνησε σε εμάς το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου και γέμισε τα βαρέλια μας καθώς τα μελίσσια μας είχαν μεγάλους πληθυσμούς και είχε προηγηθεί ένα σχετικά δροσερό καλοκαίρι γεμάτο μέλια!
Η τρίτη μελιτοέκκριση η "Δεύτερο βάρεμα" αναμένεται να αρχίσει το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Οι ημερομηνίες διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή
42 ημέρες μετά το δεύτερο βάρεμα η διαδικασία θα επαναληφθεί και ο εργάτη θα δώσει πάλι μέλι. Όμως μελίσσια θα έχουν πέσει πολύ σε πληθυσμό και έχουν ετοιμαστεί για το χειμώνα. Αν υπάρχουν καλές ημέρες οι μέλισσες μπορούν να συλλέξουν κάποιο από αυτό το μέλι το οποίο θα τις βοηθήσει να ξεχειμωνιάσουν!
Πολλές φορές όταν επισκεπτόμαστε τα μελίσσια μας το χειμώνα θα τα δούμε να βγαίνουν και να πηγαίνουν καρφί στα κοντινά πεύκα που έχουν πευκόμελο.
Όταν το "πεύκο είναι παρδαλό"!
Πολλές φορές το βάρεμα διαρκεί περισσότερο από 3 εβδομάδες ή 21 μέρες και το κόψιμο λιγότερο. Αυτό συμβαίνει γιατι υπάρχει μια μεγάλη ηλικιακή διάφορα από εργάτη σε εργάτη κυρίως όταν έχουμε μεγάλους πληθυσμούς και διαφορετικό ανάγλυφο.
Όταν παρατηρούνται διαφορές στις καιρικές συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία) φαίνεται ακόμη περισσότερο έτσι ενώ βλέπεις στα χαμηλά το πεύκο να έχει κόψει, μέσα στα λαγκάδια η σε μεγαλύτερα υψόμετρα συνεχίζει να δίνει.
Για να βλέπετε άμεσα τις αναρτήσεις μας ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου