Οι μέλισσες επικονιάζουν την πλειοψηφία των καλλιεργειών και των οικοσυστημάτων αλλά η επιβίωσή τους απειλείται.
Το παρασιτικό άκαρι των μελισσών Varroa destructor είναι μια κύρια αιτία της παρακμής των μελισσών. Η επιτυχής καταπολέμηση των ακάρεων Varroa εξαρτάται από έναν μικρό αριθμό ακαρεοκτόνων που μπορούν να χορηγηθούν εντός της κυψέλης.
Στην παρακάτω έρευνα έρχεται το φως ένας πληθυσμός βαρρόα, ανθεκτικός στο κουμάφος, που διαφεύγει της τοξικότητας ρυθμίζοντας προς τα κάτω το ένζυμο ενεργοποίησης, μια μονοοξυγενάση P450 το οποίο βρίσκεται στο σώμα της βαρρόα.
Η μειωμένη ενεργοποίηση του παρασιτοκτόνου είναι μια σπάνια αλλά εξελικτικά ισχυρή λύση για την επίτευξη αντίστασης της βαρροα η οποία αποδεικνύει ότι η τρέχουσα προσέγγιση απειλείται, καθώς μπορεί να παρακαμφθεί! Αυτό το δεδομένο υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης επιλεκτικών παραγόντων ελέγχου των παρασίτων.
Το παρασιτικό άκαρι των μελισσών Varroa destructor είναι μια κύρια αιτία της παρακμής των μελισσών. Η επιτυχής καταπολέμηση των ακάρεων Varroa εξαρτάται από έναν μικρό αριθμό ακαρεοκτόνων που μπορούν να χορηγηθούν εντός της κυψέλης.
Στην παρακάτω έρευνα έρχεται το φως ένας πληθυσμός βαρρόα, ανθεκτικός στο κουμάφος, που διαφεύγει της τοξικότητας ρυθμίζοντας προς τα κάτω το ένζυμο ενεργοποίησης, μια μονοοξυγενάση P450 το οποίο βρίσκεται στο σώμα της βαρρόα.
Η μειωμένη ενεργοποίηση του παρασιτοκτόνου είναι μια σπάνια αλλά εξελικτικά ισχυρή λύση για την επίτευξη αντίστασης της βαρροα η οποία αποδεικνύει ότι η τρέχουσα προσέγγιση απειλείται, καθώς μπορεί να παρακαμφθεί! Αυτό το δεδομένο υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης επιλεκτικών παραγόντων ελέγχου των παρασίτων.
Σπάνιος εξελικτικός μηχανισμός του Βαρρόα αναστέλλει τη δράση των παρασιτοκτόνων.
Τα εντομοκτόνα είναι ουσίες που εκδηλώνουν τη δράση τους μόνο εφόσον προσληφθούν και ενεργοποιηθούν εντός των οργανισμών που στοχεύουν.
Στη μελισσοκομία χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές χαμηλής τοξικότητας για την αντιμετώπιση του παρασίτου βαρρόα, το οποίο ζει πάνω στη μέλισσα και αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της μελισσοκομίας παγκοσμίως, καθώς έχει συνδεθεί με τη μείωση των πληθυσμών των μελισσών.
Η ομάδα του καθ. Γιάννη Βόντα, Ερευνητή στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας - Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΜΒΒ-ΙΤΕ) και Διευθυντή του Εργαστηρίου Γ. Φαρμακολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, και των συνεργατών του, με κύριο ερευνητή τον υποψήφιο διδάκτορα Σπύρο Βλογιαννίτη, ανακάλυψε ένα νέο μηχανισμό υπεύθυνο για την ανθεκτικότητα του βαρρόα στα παρασιτοκτόνα.
Στη μελισσοκομία χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές χαμηλής τοξικότητας για την αντιμετώπιση του παρασίτου βαρρόα, το οποίο ζει πάνω στη μέλισσα και αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της μελισσοκομίας παγκοσμίως, καθώς έχει συνδεθεί με τη μείωση των πληθυσμών των μελισσών.
Η ομάδα του καθ. Γιάννη Βόντα, Ερευνητή στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας - Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΜΒΒ-ΙΤΕ) και Διευθυντή του Εργαστηρίου Γ. Φαρμακολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, και των συνεργατών του, με κύριο ερευνητή τον υποψήφιο διδάκτορα Σπύρο Βλογιαννίτη, ανακάλυψε ένα νέο μηχανισμό υπεύθυνο για την ανθεκτικότητα του βαρρόα στα παρασιτοκτόνα.
Μεταξύ έξι πληθυσμών που δοκιμάστηκαν, βρέθηκε ο ανθεκτικός στο κουμάφος ο πληθυσμός της Άνδρου, ο οποίος και εμφάνισε σημαντικά μειωμένα ποσοστά θνησιμότητας (7%) σε διαγνωστική δόση 200 mg/L. Αυτός ο πληθυσμός πάρθηκε από έναν μελισσοκόμο που χρησιμοποιούσε κουμάφος σχεδόν αποκλειστικά για πολλά χρόνια. Στη συνέχεια διεξήχθησαν δοκιμασίες δόσης-απόκρισης για να προσδιοριστεί η ισχύς του φαινοτύπου του συγκεκριμένου πληθυσμού. Ο λόγος αντίστασης (RR) κλιμακώθηκε έως και 217 φορές σε σύγκριση με τον ευαίσθητο στον κουμάφος πληθυσμό της Αθήνας.
Το βαρρόα κατάφερε να αναστείλει τον μηχανισμό ενεργοποίησης του εντομοκτόνου coumaphos. Στα ανθεκτικά παράσιτα μειώνονται δραματικά τα επίπεδα ενός ενζύμου (κυτοχρωμική οξειδάση) υπεύθυνου για την ενεργοποίηση του εντομοκτόνου στον οργανισμό, με αποτέλεσμα το φάρμακο να εισέρχεται μεν στο βαρρόα, αλλά να μην καταφέρνει να το «δηλητηριάσει».
Αυτός ο μηχανισμός «αντίστασης» προκαλεί εντυπωσιακά επίπεδα ανθεκτικότητας και πρακτικά αδρανοποιεί το παρασιτοκτόνο. Προς το παρόν υπάρχει περιορισμένη γεωγραφική έκταση του φαινοτύπου.
Τα ευρήματα τροποποιούν αντιλήψεις σε σχέση με τα εντομοκτόνα, αλλά και ανοίγουν δρόμους για τον σχεδιασμό πιο αποτελεσματικών και φιλικών στο περιβάλλον φαρμάκων έναντι των βλαβερών παρασίτων. Η εργασία δημοσιεύεται σήμερα στα χρονικά της επιθεώρησης της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings National Academy of Science – PNAS).
«Πρόκειται για μια σημαντική εργασία, που ρίχνει φως σε μια εξελικτικά σπάνια περίπτωση ανθεκτικότητας, μέσω της αναστολής της ενεργοποίησης των παρασιτοκτόνων, στον πιο σημαντικό εχθρό της μέλισσας, η οποία αναδεικνύει την έρευνα του ΙΤΕ και στον Αγροδιατροφικό τομέα» τόνισαν ο Διευθυντής του ΙΜΒΒ Δρ. Ιωάννης Ταλιανίδης και ο Πρόεδρος ΙΤΕ, Καθηγητής Νεκτάριος Ταβερναράκης.
Το ΙΜΒΒ-ΙΤΕ συμμετέχει στην έρευνα για την ανάπτυξη φιλικών στο περιβάλλον και αποτελεσματικών εντομοκτόνων μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων από το Κοινοτικό Πλαίσιο Horizon 2020.
Το βαρρόα κατάφερε να αναστείλει τον μηχανισμό ενεργοποίησης του εντομοκτόνου coumaphos. Στα ανθεκτικά παράσιτα μειώνονται δραματικά τα επίπεδα ενός ενζύμου (κυτοχρωμική οξειδάση) υπεύθυνου για την ενεργοποίηση του εντομοκτόνου στον οργανισμό, με αποτέλεσμα το φάρμακο να εισέρχεται μεν στο βαρρόα, αλλά να μην καταφέρνει να το «δηλητηριάσει».
Αυτός ο μηχανισμός «αντίστασης» προκαλεί εντυπωσιακά επίπεδα ανθεκτικότητας και πρακτικά αδρανοποιεί το παρασιτοκτόνο. Προς το παρόν υπάρχει περιορισμένη γεωγραφική έκταση του φαινοτύπου.
Τα ευρήματα τροποποιούν αντιλήψεις σε σχέση με τα εντομοκτόνα, αλλά και ανοίγουν δρόμους για τον σχεδιασμό πιο αποτελεσματικών και φιλικών στο περιβάλλον φαρμάκων έναντι των βλαβερών παρασίτων. Η εργασία δημοσιεύεται σήμερα στα χρονικά της επιθεώρησης της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings National Academy of Science – PNAS).
«Πρόκειται για μια σημαντική εργασία, που ρίχνει φως σε μια εξελικτικά σπάνια περίπτωση ανθεκτικότητας, μέσω της αναστολής της ενεργοποίησης των παρασιτοκτόνων, στον πιο σημαντικό εχθρό της μέλισσας, η οποία αναδεικνύει την έρευνα του ΙΤΕ και στον Αγροδιατροφικό τομέα» τόνισαν ο Διευθυντής του ΙΜΒΒ Δρ. Ιωάννης Ταλιανίδης και ο Πρόεδρος ΙΤΕ, Καθηγητής Νεκτάριος Ταβερναράκης.
Το ΙΜΒΒ-ΙΤΕ συμμετέχει στην έρευνα για την ανάπτυξη φιλικών στο περιβάλλον και αποτελεσματικών εντομοκτόνων μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων από το Κοινοτικό Πλαίσιο Horizon 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου