Tο αγκάθι του Χριστού

Το Παλιούρι επίσημη Λατινική ονομασία: Paliurus είναι ένα γένος ανθοφόρων φυτών, της οικογένειας Rhamnaceae, κοινώς γνωστό ως ακανθώδης ράμνος ή αγκάθι του Χριστού.

Λέγεται ότι από αυτό το φυτό ο Ρωμαίος στρατιώτης έκανε το αγκάθινο στεφάνι που έβαλε στο κεφάλι του Χριστού πριν την σταύρωση του.

Είναι θάμνοι ή μικρά δέντρα που αναπτύσσονται σε ύψος τα 3-15 μέτρ που απαντά στην περιοχή της Μεσογείου, νοτιοδυτικά αυτής και στην Κεντρική Ασία, από την Ισπανία και το Μαρόκο έως το Ιράν και το Τατζικιστάν. Στην Ελλάδα απαντά αυτοφυές το είδος Paliurus spina christi ή Paliurus aculeatus, θάμνος ύψους 2-3 μέτρων, με κίτρινα πολύ μικρά άνθη σε μασχαλιαίες ταξιανθίες, κοινώς γνωστός ως Παλέουρος ή Παλιούρι.

Πηγή νέκταρος: Στην ανθοφορια του από τα κίτρινα πολύ μικρά άνθη μπορει να δώσει εντυπωσιακές ποσότητες σε νεκταρ που να οδηγήσουν σε τρύγο! Σίγουρα ειναι μια δυνατή πιθανή πηγή νέκταρ για τις μέλισσες που ως γνωστό αναζητούν τροφή σε μια μεγάλη ποικιλία ανθοφόρων φυτών. Το μέλι που προκύπτει είναι ξανθό μπορεί να έχει ένα μοναδικό γευστικό προφίλ.

 

Περαιτέρω το παλιούρι πυροδοτεί την ανάπτυξη του μελισσιού και εντείνει την τάση της σμηνουργίας. Οι παλιοί μελισσοκόμοι θεωρούν την ανθοφορια του παλιουριού ως την καταλληλότερη εποχή για να κόψουν παραφυάδες καθως οι λάβρες που θα τραφούν με πολτό από γυρη παλιουριού θα δώσουν εξαιρετικής ποιότητας βασίλισσες.

Όπως συμβαίνει με κάθε ανθοφορία, η σημασία τους για τις μέλισσες μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με παράγοντες όπως το τοπικό κλίμα, οι συνθήκες οικοτόπου και τα μοτίβα ανθοφορίας.

Έτσι και η ανθοφορία του παλιουριού είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στο καιρό και στον αέρα. Αν ποτιστεί καλά δίνει αλλά αν μέσα στην ανθοφορία του βραχεί τότε θα κόψει! Η παρουσία άλλων εντόμων και μερμηγκιών πλην μελισσιών πάνω στο παλιούρι ειναι ξεκάθαρη ένδειξη ότι η νεκταροέκκριση έχει τελειώσει ή το νεκταρ του φυτού δεν προσελκύει τις μέλισσες.

Το παλιουρι όπως και άλλα ανθοφόρα είδη μπορεί να μην είναι τόσο γνωστά ή ευρέως καλλιεργημένα , όμως συμβάλλουν στη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων και παρέχουν πολύτιμες τροφές για τους επικονιαστές που είναι εξίσου πολύτιμοι.

Η διατήρηση διαφορετικών ανθοφοριών στο τοπίο είναι απαραίτητη για την υποστήριξη υγιών πληθυσμών μελισσών και την προώθηση βιώσιμων μελισσοκομικών και αγροτικών πρακτικών ενω συμβάλλουν σπαραγωγή μελιού στις περιοχές όπου υπάρχουν.  

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του άρθρου με αναφορά στο EL00044 και με ενεργό link...

Για ποιοτική ενημέρωση στηρίξτε το EL00044 , κοινοποιήστε τις αναρτήσεις μας κάντε like κι ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook