Το οξαλικό οξύ δεν έχει καμία επίδραση σε όσες βαρρόα κρύβονται μέσα στο γόνο και για αυτό δεν μειωνει την Βαρρόα. Απλώς χανόμαστε μέσα σε αριθμούς νεκρών Βαρρόα που εμφανίζονται μπροστά μας! Θα πει ο ερευνητής!
Εδώ στην Ελλαδα ξέρουμε πολύ καλά ότι ακομη κι αν δεν βρίσκουμε βαρρόα στις παγίδες μας αυτή ειναι εκεί κι απλά δεν πέφτει.
Μια μέθοδος συντηρητική
"Λόγω του ότι οι επεμβάσεις έγιναν μέσα στο καλοκαίρι και με εκτεταμένη παρουσία γόνου δεν περιμέναμε ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα" θα πει.
Εκείνο που είδαμε είναι ότι ο πληθυσμός της Βαρροα μένει σταθερός στο σημείο που ξεκίνησε η θεραπεία, και οι επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις απλά απέτρεψαν την αύξηση του πληθυσμού της Βαρρόα σε σχέση με τα μελίσσια που δεν είχαν δεχτεί καμιά επέμβαση.
Μιλώντας ξεκάθαρα θα πει ότι: Όταν ένας μελισσοκόμος που διαπιστώνει ότι έχει βαρρόα και κάνει θεραπεία 7 φόρες ανά 5 μέρες και ένα μήνα μετά διαπιστώνει ότι έχει τον ίδιο αριθμό Βαρρόα αντιλαμβάνεται ότι ουσιαστικά δεν έγινε θεραπεία.
"Είναι σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε ότι η σταθεροποίηση του αριθμού διαφέρει από την θεραπεία γιατι αλλιώς χανόμαστε μέσα σε αριθμούς νεκρών Βαρρόα που εμφανίζονται μπροστά μας!
Αντίθετα οι μελισσοκόμοι που μετρούν τους πληθυσμούς της Βαρρόα και επεμβαίνουν μόνο όταν ξεπεράσουν ένα ποσοστό αυτοί θα διαπιστώσουν ότι ο πληθυσμό με το ΟΟ δεν μειώνεται " θα πει!
Αν ξεκινήσεις επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις την άνοιξη με λίγες βαρρόα τότε θα κρατήσεις αυτούς του πληθυσμούς σταθερούς. Αν όμως επέμβεις το κάνεις καλοκαίρι ή το φθινόπωρο με αυξημένους πληθυσμούς βαρρόα τότε τα αποτελέσματα θα ειναι να μείνουν οι αριθμοί του Βαρρόα σταθεροί, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανανέωση πληθυσμού, την παραγωγή χειμερινών μελισσών και την επιβίωση του σμήνους τον χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου