Η κουμαριά και το περίφημο πικρό μέλι bitter honey

Μεσογειακό κλίμα

Η Κουμαριά είναι ένας μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο, με ευρεία εξάπλωση στην περιοχή της Μεσογείου κυρίως γύρω από τις ακτές

Συναντάται σε υγρές περιοχές προφυλαγμένη από ψυχρούς βόρειους ή βορειοανατολικούς ανέμους στις πλάγιες σε μέσο υψόμετρο. Αγαπά τον μεσογειακό ήπιο τύπο κλίματος και ιδιαίτερα ένα υγρό φθινόπωρο περίοδος κατά την οποία φορά τα γιορτινά της.

Έχει λογχοειδή πράσινα πριονωτά φύλα και άνθη χρώματος κρεμ-λευκά που έχουν σχήμα καμπανούλας. Η ανθοφορία της κουμαριάς αρχίζει τον Οκτώβριο και κλιμακώνεται μέχρι τον Δεκέμβριο. Δεν επηρεάζεται από τον καιρό ή την βροχή και οι μελισσες την επισκέπτονται αν βρουν την ευκαιρία να πετάξουν.

Πολύ συχνά λόγω καιρού οι μελισσες "σφαιρώνουν" και αρχίζουν την εξοικονόμηση πόρων, ειδικοτερα αν έχουν επαρκείς προμήθειες. Ως αποτέλεσμα δεν βγαίνουν για να συλλέξουν την κουμάρια. 

Διαβάστε ακόμη:Σπάνια και ιδιαίτερα μέλια που πρέπει να δοκιμάσετε!

Όμως ένα ήπιο ελληνικό φθινόπωρο με ηλιόλουστες μέρες τον Νοέμβρη θα φέρει πολύ μέλι στα πλαίσια μας ειδικοτερα αν οι μελισσες δεν έχουν επαρκείς προμήθειες για τον χειμώνα. 

Το πικρό μέλι bitter honey

Το μέλι που προκύπτει έχει την τάση να κρυσταλλώνει γρήγορα πολλές φορές πάνω στα πλαίσια κάνοντας αδύνατο τον τρύγο. 

Αν κρυσταλλώσει στα πλαίσια γίνεται ιδανικό για το ξεχειμώνιασμα και η παρουσία του μειώνει σημαντικά την ανάγκη για χειμερινή τροφοδοσία. 

Εκτός από τονωτικό για τις μέλισσες το μέλι κουμαριάς είναι πολύ καλό  για τους ανθρώπους. 

 

Έχει χαμηλότερα ποσοστά σακχάρων σε σύγκριση με άλλα μέλια, έτσι εμπεριέχει και λιγότερες θερμίδες.

Το χρώμα του είναι σκούρο κίτρινο εως  χαλκι και καφέ, και η γεύση του πικρή και πολύ ιδιαίτερη, που το κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα μέλια και να θεωρείται «γκουρμέ». 

Στην υπόπικρη γεύση του οφείλει τη διεθνή ονομασία του ως «bitter honey» (πικρό μέλι). 

Μέλι κουμαριάς παράγεται στην Ελλάδα (σε αμιγή μορφή ή ανάμεικτο), την Πορτογαλία, την Ισπανία και σε σημαντικές ποσότητες στη Σαρδηνία, γνωστό ως "Miele di Corbezzolo" (μέλι κουμαριάς), το οποίο θεωρείται το πιο φίνο και σπάνιο μέλι του νησιού με τιμή πώλησης που φτάνει τα 50 ευρω/Kg.

Αν προκύψει ανοιξιάτικος τρύγος και το μέλι κουμαριάς βρίσκεται ανάμεσα στα μέλια, θα δώσει την πίκρα του σε όλα τα άλλα.

Γύρη

Εκτός από μέλι -στην κουμαριά-, οι μελισσες θα συλλέξουν γύρη η οποία είναι χρώματος κρεμ.  

Η συγκεκριμένη γύρη ειναι πολύτιμη λόγω του γεγονότος ότι αυτή την εποχή ειναι δυσεύρετη. Πολλά μελισια που βγαίνουν από τα πεύκα  τρυγημένα και ταλαιπωρημένα κατευθύνονται στην κουμαριά για να γονέψουν επειγόντως. 

Πράγματι η συγκεκριμένη γύρη προκαλεί ένταση στην γέννα της βασίλισσας. Με την γύρη αυτή οι χειμερινές μελισσες θα αποκτήσουν λιπόσωμα  η γέννα θα διατηρηθεί μεχρι αργά το Δεκέμβριο και με αυτή την γύρη θα προκύψουν οι  πρώτες μελισσες της νέας χρονιάς!

Τα κούμαρα

Οι καρποί της κουμαριάς, γνωστοί ως κούμαρα, τρώγονται στο στάδιο της πλήρους ωρίμανσης, όταν δηλαδή το χρώμα τους είναι έντονο κόκκινο, η υφή τους μαλακή και η γεύση τους γλυκεία. 

Η wikipedia αναφέρει ότι οι ώριμοι καρποί έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα (40%), με κύρια παρουσία της φρουκτόζης, γλυκόζης και σουκρόζης. Στη γεύση των καρπών συμβάλλουν τα οργανικά οξέα (φουμαρικό και μαλλικό) και από τα φαινολικά οξέα το γαλλικό.

Οι ταννίνες προσδίδουν στιφή και υπόπικρη γεύση. Τα κούμαρα περιέχουν ακόμα βιταμίνες: βιταμίνη C, βήτα-καροτένιο, βιταμίνη Β3 (νιασίνη) και τοκοφερόλες.

Μετά τη συγκομιδή, οι ώριμοι καρποί θα πρέπει να καταναλωθούν εντός 24 ωρών, διότι είναι ευαίσθητοι και θα αρχίσουν να αποσυντίθενται. Όταν αποκοπούν από το φυτό ενώ είναι ακόμα ανώριμοι δεν ωριμάζουν καλά. Για τους παραπάνω λόγους, είναι προτιμότερο τα κούμαρα να τρώγονται κατευθείαν από το δέντρο.

Προφυλάξεις

Τον 1^ο αι., ο γιατρός και βοτανολόγος Διοσκουρίδης χαρακτηρίζει το κούμαρο «καρπό κακοστόμαχο και κεφαλαλγή».

Υπερώριμα κούμαρα μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση, ενώ ανώριμα μπορεί να προκαλέσουν τάση για εμετό. 

Η υπερκατανάλωση του καρπού μπορεί να προκαλέσει μέθη, καθώς προκαλείται γρήγορη ζύμωση και σχηματισμός αλκοόλης μέσα στο στομάχι. Για τον λόγο αυτό πήρε το δεύτερο όνομα είδους «unedo» που προέρχεται από τη λατινική φράση «unum edo» και σημαίνει «τρώω μόνο ένα».

Σε πολλές περιοχές της χώρας τα πολύ ώριμα κούμαρα συλλέγονται και αφού υποστούν ζύμωση, μέσω της απόσταξης μας δίνουν ένα πολύ ιδιαίτερο τσίπουρο .

Για να βλέπετε άμεσα τις αναρτήσεις μας ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook