Υπεύθυνος για την ασκοσφαίρωση είναι ο μύκητας Ascosphaera apis Maasen.
Είναι μια σοβαρή ασθένεια που εμφανίζεται στο γόνο των μελισσιών. Οι προνύμφες φαίνεται να προσβάλλονται από την τροφή (γύρη), δια μέσου του πεπτικού τους συστήματος.
Και αυτό γιατί οι μύκητες βρίσκονται στις προνύµφες ηλικίας μεγαλύτερης των τριών ηµερών όπου και βλασταίνουν.
Οι μύκητες εξαπλώνονται στο σώμα της προνύµφης και το καλύπτουν ολόκληρο νεκρώνοντας την απορροφώντας την υγρασία της. Η προνύµφη αφυδατώνεται αποξηραίνεται και µουµιοποιείται. Το χρώµα της είναι αρχικά άσπρο και ασπροκίτρινο, ενώ όταν σχηματιστούν τα σπόρια της επόμενης γενιάς του µύκητα γίνεται σκούρο πράσινο µε µαύρο. Η ύφη της νεκρής προνύμφης είναι σαν γύψος και από εκεί η ασθένεια έχει λάβει το όνομα "γύψινος γόνος".
Η ασθένεια φουντώνει την άνοιξη όταν επεκτείνεται ταχύτατα η γονοφωλιά, και φαίνεται να εντείνεται όταν οι µέλισσες λόγο καιρού δεν µπορούν να πετάξουν εκτός το γύψινο γόνο οπότε αυτός συσσωρεύεται στο πάτωμα της κυψέλης.
Η ασθένεια δεν καταστρέφει το μελίσσι αλλά το καθιστά μη παραγωγικό ενώ γίνεται εστία μετάδοσης σε διπλανές κυψέλες.
Η ασθένεια φουντώνει την άνοιξη όταν επεκτείνεται ταχύτατα η γονοφωλιά, και φαίνεται να εντείνεται όταν οι µέλισσες λόγο καιρού δεν µπορούν να πετάξουν εκτός το γύψινο γόνο οπότε αυτός συσσωρεύεται στο πάτωμα της κυψέλης.
Η ασθένεια δεν καταστρέφει το μελίσσι αλλά το καθιστά μη παραγωγικό ενώ γίνεται εστία μετάδοσης σε διπλανές κυψέλες.
Μαρτυρία μελισσοκόμου :
Το EL00044 μίλησε με μελισσοκόμο για το θέμα αντλώντας και καταγράφοντας την πολύτιμη εμπειρία του!
Θεωρούμε ότι η ασθένεια μεταδίδεται µε τα σπόρια που βρίσκονται στην τροφή, στα τοιχώµατα της κυψέλης και στο στοµάχι των ενήλικων µελισσών και έτσι προβαίνουμε σε θεραπείες με βάση αυτό το σκεπτικό. Η συμπροφορά των μελισσών όμως δείχνει ότι ο ένοχος πιθανόν να βρίσκεται και κάπου άλλου.
Συγκεκριμένα έτυχε μια φορά στην υπερ δεκαετή μελισσοκομική μου διαδρομή να βρεθώ αντιμέτωπος με την ασκοσφαιρωση. Ένα μελίσσι με έντονο πρόβλημα το οποίο εμφανίστηκε ξαφνικά νωρίς την άνοιξη και δεν αναπτύσσονταν όπως τα υπόλοιπα!
Ψάχνοντας βρήκα στο διαδίκτυο πολλές πληροφορίες για θεραπείες που περιελάμβαναν όσα λίγο πολύ ξέρουμε όλοι: Σύσφιξη, τόνωση με έντονη διατροφή, αφαίρεση του γύψινου γόνου, μεταγγίσεις σε καθαρή κυψέλη, ράντισμα ακόμη και με διάλυμα χλωρίνης. Η θεραπεία κράτησε περίπου πέντε ανοιξιάτικες εβδομάδες και τα αποτελέσματα ήταν μηδαμινά καθώς η ασθένεια επανέρχονταν.
Πήρα την απόφαση να το ραντίσω ξανά με χλωρίνη, να το ταΐσω με διεγερτικό σιρόπι και πετώντας και καταστρέφοντας τα μολυσμένα πλαίσια να το ενώσω με ένα άλλο ορφανό ώστε να τονώσω και τα δυο και να εξαλείψω την ασθένεια. Τα αποτελέσματα ήταν μηδενικά, Ένα μήνα μετά αρχές καλοκαιριού το ενωμένο μελίσσι είχε στα μισά πλαίσια γύψινο γόνο.
Απογοητευμένος το παράτησα κάποιες ημέρες και μέχρι να αποφασίσω τι άλλο να κάνω και απλά το παρατηρούσα. Το μελίσσι πετούσε συνεχώς το γύψινο γόνο εκτός της κυψέλης ένδειξη ότι προσπαθούσε να απαλλαγεί έχοντας αντιληφθεί την ασθένεια του.
Ένα μεσημέρι λίγες μέρες μετά στο μελισσοκομείο άκουσα το βουητό της βασίλισσας και είδα ένα μικρό κουβάρι μέλισσες έξω από την συγκεκριμένη άρρωστη κυψέλη. Έπιασα το κουβάρι στο χέρι και είδα ότι είχαν κουβαριάσει την σημαδεμένη βασίλισσα τους έξω από την κυψέλη. Χωρίς να πολυσκεφτώ τι συνέβαινε, άνοιξα το καπάκι και έβαλα την βασίλισσα μέσα θεωρώντας ότι είχε βρεθεί έξω από λάθος.
Αργότερα μου ήρθε η σκέψη ότι υπεύθυνη για την αρρώστια ήταν η βασίλισσα και ότι το μελίσσι προσπαθούσε να απαλλαγεί από αυτήν όπως έκανε με το γύψινο γόνο. Τα στοιχεία συνηγορούσαν σε αυτό καθώς καμία θεραπεία δεν είχε πετύχει όσο ακραία κι αν ήταν! Επιπλέον η ασθένεια είχε προχωρήσει και εμφανιστεί και στο ορφανό καθαρό μελίσσι με την συνένωση.
Αν η άποψη μου ήταν σωστή το μελίσσι θα σκότωνε τελικά την βασίλισσα του!
Πράγματι το επόμενο πρωί η σημαδεμένη βασίλισσα ήταν νεκρή στην είσοδο της κυψέλης. Λίγες μέρες μετά το μελίσσι είχε κατασκευάσει βασιλοκελιά. Τα κατέστρεψα όλα και περίμενα το μελίσσι να ξεγονεψει και να καθαρίσει, για 20 μέρες! Μετά του έδωσα νέα γονιμοποιημένη καθαρή βασίλισσα που άρχισε να γεννά αμέσως στα καθαρισμένα πλαίσια.
Ψάχνοντας βρήκα στο διαδίκτυο πολλές πληροφορίες για θεραπείες που περιελάμβαναν όσα λίγο πολύ ξέρουμε όλοι: Σύσφιξη, τόνωση με έντονη διατροφή, αφαίρεση του γύψινου γόνου, μεταγγίσεις σε καθαρή κυψέλη, ράντισμα ακόμη και με διάλυμα χλωρίνης. Η θεραπεία κράτησε περίπου πέντε ανοιξιάτικες εβδομάδες και τα αποτελέσματα ήταν μηδαμινά καθώς η ασθένεια επανέρχονταν.
Πήρα την απόφαση να το ραντίσω ξανά με χλωρίνη, να το ταΐσω με διεγερτικό σιρόπι και πετώντας και καταστρέφοντας τα μολυσμένα πλαίσια να το ενώσω με ένα άλλο ορφανό ώστε να τονώσω και τα δυο και να εξαλείψω την ασθένεια. Τα αποτελέσματα ήταν μηδενικά, Ένα μήνα μετά αρχές καλοκαιριού το ενωμένο μελίσσι είχε στα μισά πλαίσια γύψινο γόνο.
Απογοητευμένος το παράτησα κάποιες ημέρες και μέχρι να αποφασίσω τι άλλο να κάνω και απλά το παρατηρούσα. Το μελίσσι πετούσε συνεχώς το γύψινο γόνο εκτός της κυψέλης ένδειξη ότι προσπαθούσε να απαλλαγεί έχοντας αντιληφθεί την ασθένεια του.
Ένα μεσημέρι λίγες μέρες μετά στο μελισσοκομείο άκουσα το βουητό της βασίλισσας και είδα ένα μικρό κουβάρι μέλισσες έξω από την συγκεκριμένη άρρωστη κυψέλη. Έπιασα το κουβάρι στο χέρι και είδα ότι είχαν κουβαριάσει την σημαδεμένη βασίλισσα τους έξω από την κυψέλη. Χωρίς να πολυσκεφτώ τι συνέβαινε, άνοιξα το καπάκι και έβαλα την βασίλισσα μέσα θεωρώντας ότι είχε βρεθεί έξω από λάθος.
Αργότερα μου ήρθε η σκέψη ότι υπεύθυνη για την αρρώστια ήταν η βασίλισσα και ότι το μελίσσι προσπαθούσε να απαλλαγεί από αυτήν όπως έκανε με το γύψινο γόνο. Τα στοιχεία συνηγορούσαν σε αυτό καθώς καμία θεραπεία δεν είχε πετύχει όσο ακραία κι αν ήταν! Επιπλέον η ασθένεια είχε προχωρήσει και εμφανιστεί και στο ορφανό καθαρό μελίσσι με την συνένωση.
Αν η άποψη μου ήταν σωστή το μελίσσι θα σκότωνε τελικά την βασίλισσα του!
Πράγματι το επόμενο πρωί η σημαδεμένη βασίλισσα ήταν νεκρή στην είσοδο της κυψέλης. Λίγες μέρες μετά το μελίσσι είχε κατασκευάσει βασιλοκελιά. Τα κατέστρεψα όλα και περίμενα το μελίσσι να ξεγονεψει και να καθαρίσει, για 20 μέρες! Μετά του έδωσα νέα γονιμοποιημένη καθαρή βασίλισσα που άρχισε να γεννά αμέσως στα καθαρισμένα πλαίσια.
Αυτό ήταν, η ασθένεια εξαφανίστηκε και δεν έχει εμφανιστεί ξανά στο μελισσοκομείο μου.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ένας βασικός ένοχος για την ύπαρξη και μετάδοση της ασθένειας από χρονιά σε χρονιά είναι η μολυσμένη βασίλισσα που γεννά μολυσμένο γόνο! Γι αυτό τον λόγο η ασθένεια εµφανίζεται ή επανεμφανίζεται την άνοιξη περνώντας σχετικά εύκολα από χρόνο σε χρόνο παρόλο που το μελίσσι ξεγονεύει.
Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι για την μετάδοση της ασθένειας μέσα στο μελισσοκομείο και στα διπλανά υπεύθυνοι εκτός άλλων παραγόντων (σπόρια άνεμος) είναι και οι μολυσμένοι κηφήνες που ζευγαρώνουν με παρθένες βασίλισσες.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ένας βασικός ένοχος για την ύπαρξη και μετάδοση της ασθένειας από χρονιά σε χρονιά είναι η μολυσμένη βασίλισσα που γεννά μολυσμένο γόνο! Γι αυτό τον λόγο η ασθένεια εµφανίζεται ή επανεμφανίζεται την άνοιξη περνώντας σχετικά εύκολα από χρόνο σε χρόνο παρόλο που το μελίσσι ξεγονεύει.
Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι για την μετάδοση της ασθένειας μέσα στο μελισσοκομείο και στα διπλανά υπεύθυνοι εκτός άλλων παραγόντων (σπόρια άνεμος) είναι και οι μολυσμένοι κηφήνες που ζευγαρώνουν με παρθένες βασίλισσες.
Αυτές οι βασίλισσες που θα αρχίσουν να γεννούν είναι το μέσο που έχει ο μύκητας για να ριζώσει στο γόνο του διπλανού μελισσιού.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια και δεν είχα ξανά ασκοσφαίρωση στο κοπαδι μου!
Για ποιοτική ενημέρωση στηρίξτε το EL00044 , κοινοποιήστε τις αναρτήσεις μας κάντε like κι ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου