Πως μια μεταφορά μελισσιών μπορεί να εξελιχτεί σε τραγωδία

Ένα βασικό λάθος που γίνεται κάποτε και δύναται να οδηγήσει σε λεηλασία, μπορεί να γίνει κατά την μεταφορά των μελισσών μας σε ένα νέο μέρος.

Και επειδή τα λάθη τα μαθαίνει κάποιος από την εμπειρία θα καθαρογράψω μια δική μου.

Είχα μεταφέρει αρχικά τα μικρότερα μελίσσια μου σε ένα μέρος όπου θα ξεχειμώνιαζα και είχα κρατήσει τα μεγαλύτερα και παραγωγικά μελίσσια σε μια νομή για να συλλέξουν όσο μπορούν.  

Ήταν ήδη αρκετά προχωρημένο φθινόπωρο κι είχα προγραμματίσει να τρυγήσω τα μεγαλύτερα για να  πάρω τα μέλια και να τα ελαφρύνω για την μεταφορά.

Δυο εβδομάδες μετά τρύγησα τα μεγάλα και τα μετέφερα στην περιοχή που είχα τα μικρότερα. Τα κατέβασα νύχτα, άνοιξα τις πόρτες και έφυγα. 

Λίγες μέρες μετά πήγα στο μελισσοκομείο να τοποθετήσω τροφές στα μελίσσια που είχα τρυγήσει και αντίκρισα εικόνες χάους και λεηλασίας.

Πολλές νεκρές μέλισσες στις εισόδους και τα μικρότερα μελίσσια στα πρόθυρα κατάρρευσης. Οι προμήθειες τους εξαφανισμένες, τα πλαίσια ξυρισμένα και τα κελιά τους ανοιγμένα ενώ στα πατώματα υπήρχαν υπολείμματα αποσφράγισης κελιών.

Τι είχε συμβεί.

Τα μεγάλα μελίσσια τρυγημένα και μεταφερόμενα με ελλειμματικές προμήθειες σε νέο μέρος, πετάχτηκαν έξω αλαφιασμένα για να συλλέξουν ότι μπορούν, καθως ο χειμώνας τα πλησίαζε απειλητικά.

Έχοντας οξυμένες τις αισθήσεις κυρίως με όσφρηση και καθώς το νέο μέρος δεν έδινε νέκταρ, κατευθυνθήκαν στις πρώτη και πλησιέστερη πηγή νέκταρος που είχαν διαθέσιμη,  δηλαδή τα διπλανά μικρότερα μελίσσια.

Κι ενώ τις πρώτες ημέρες ίσως να συνάντησαν κάποια αντίσταση τις επόμενες ημέρες η συμπεριφορά λεηλασίας γενικεύθηκε και τα μεγαλύτερα μελίσσια κατέτρωγαν τα μικρά.

Άμεσα μέτρα

Πρώτο βήμα μείωσα τις εισόδους κάνοντας τις χειμερινές.

Στην συνέχεια προχώρησα με τροφοδοσία σιροπιού 1 προς 1, σε μπουκάλι με σταγόνα, σε  κάθε μελίσσι μικρό και μεγάλο. Το σκεπτικό ήταν ότι η μυρωδιά του σιροπιού θα κρατούσε τα μελίσσια προσηλωμένα το κάθε ένα στην δική του κυψέλη.

Τα πράγματα εξελίχτηκαν ιδανικά και η αργή άλλα σταθερή παροχή σιροπιού καθησύχασε το άγχος των μελισσών για τροφές. Το ένστικτο τις εξοικονόμησης λειτούργησε όλα τα μελίσσια που σταμάτησαν να πετούν επιλέγοντας να μείνουν μέσα στην κυψέλη τους. 

Τις επόμενες ημέρες τα μικρότερα  ηρέμησαν να άρχισαν να αναπληρώνουν τις απώλειες.  Τέλος πρόσθεσα ζαχαροζύμαρο στην διατροφη των μικρότερων που είχαν λεηλατηθεί ώστε να αναπληρώσουν πιο γρήγορα τις απώλειες.

 Πως μια μεταφορά μελισσιών μπορεί να εξελιχτεί σε τραγωδία

Είναι βασικό λάθος να μεταφέρουμε ανόμοια μελίσσια και θεονήστικα -τρυγημένα-, σε μια περιοχή που δεν δίνει μέλι.  Τα μελισια από ένστικτο θα ψάξουν να βρουν τροφές και θα κατευθυνθούν στην πρώτη διαθέσιμη. Έτσι ενδεχεται να  επιτεθούν στα μικρότερα.

Αυτό  το φαινόμενο έχει καταγράφει να συμβαίνει αρκετά συχνά κι όταν μεταφέρονται μελίσσια σε περιοχή που πρόκειται να ανοίξει τις επόμενες ήμερες.  Τα μελίσσια στις νομές πηγαίνουν τρυγημένα κι αν καθυστερήσει η νομή τότε στρέφονται το ένα στο άλλο. 

Πάντως αν πρέπει να κάνουμε μεταφορά σε ανόμοια μελίσσια θα πρέπει να μεταφέρουμε πρώτα τα μεγάλα και να τους δώσουμε χρόνο να εντοπίσουν μια πηγή τροφής. Μετά θα μπορούμε να μεταφέρουμε τα μικρότερα.

Στηρίξτε το EL00044 κοινοποιήστε τις αναρτήσεις μας κάντε like κι ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook