Γνωστό από την αρχαιότητα για τις αφροδισιακές του ιδιότητες το μέλι βελανιδιάς ενοχοποιήθηκε μετά την επικράτηση του χριστιανισμού και η κατανάλωση του αποτρέπονταν συστηματικά.
Η Bελανιδιά σύμβολο δύναμης και αντοχής ήταν το ιερό δέντρο των αρχαίων Ελλήνων. Το ιερό δέντρο της Γαίας και αργότερα του Δία. Η βελανιδιά ήταν δέντρο αφιερωμένο στον θεό του κεραυνού γιατί από παλιά ήταν γνωστή η αντοχή του στον κεραυνό.
Η βελανιδιά ήταν ακόμη το ιερό προφητικό δένδρο
του Μαντείου της Δωδώνης, του αρχαιότερου μαντείου στον κόσμο. Οι
χρησμοί δίνονταν με την ερμηνεία του θροΐσματος των φύλλων της
βελανιδιάς, του κελαρύσματος του νερού της ιεράς πηγής, των κρωγμών των
ιερών περιστεριών που φώλιαζαν στην βελανιδιά.
Η βελανιδιά υπήρξε επίσης το ιερό δένδρο των ελληνικών βασιλικών οίκων της Μακεδονίας, ιστορικά και αρχαιολογικά αποδεδειγμένο αυτό με το πλήθος ευρημάτων τα οποία βρέθηκαν στους βασιλικούς μακεδονικούς τάφους. Τα φύλλα της δρυός αποτέλεσαν τις διακοσμήσεις χρυσών στεφάνων και ιδίως του χρυσού στεφανιού του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β΄.
Το μέλι αυτό θα συνεχίσει συλλέγεται και θα καταναλώνεται σε ορεινές απομακρυσμένες περιοχές που κατέφυγαν κυνηγημένοι οι παγανιστές.
Όμως πλέον οι χριστιανοί στους κάμπους και στις πεδινές περιοχές θα προτιμούν τα ρευστά ανοιχτόχρωμα μέλια.
Η στροφή προς το φυσικό κι ανόθευτο παραδοσιακό προϊόν της οργιαστικής ελληνικής φύσης, έφερε ξανά το μέλι βελανιδιάς στο προσκήνιο. Λίγο μετά θα ακολουθήσει μια μελέτη που έκανε το Α.Π.Θ. ανάμεσα σε 48 ποικιλίες μελιών, μεταξύ των οποίων και το φημισμένο μέλι manuka, όπου βρέθηκε οτι το μέλι βελανιδιάς έχει μεταξύ άλλων, υψηλότερες τιμές σε αντιοξειδωτικά και ολικές φαινόλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου