Από την Νέα Ζηλανδία έρχεται νεα για την αντιμετώπιση της Βαρροα
Το άκαρι βαρρόα είναι ένα μικροσκοπικό αλλά καταστροφικό παράσιτο που ευθύνεται για τους θανάτους πολλών αποικιών μελισσών σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα ακάρεα τρέφονται και αναπαράγονται με προνύμφες και νύμφες μελισσών, προκαλώντας αναπτυξιακά προβλήματα και αποδυναμώνοντας τη δραστηριότητα της κυψέλης.
Παλιά οι μελισσοκόμοι κάνανε κάτι πολύ απλό. Τα μελίσσια τους που ξεχώρισαν την άνοιξη τα έκοβαν στην μέση και περίμεναν να βγάλουν κελιά και νέες βασίλισσες, Αυτό είχε πολύ καλά αποτελέσματα γιατί με αυτόν τον τρόπο οι μελισσοκόμοι έκαναν και επιλογή.
Με παρεκκλίσεις σε θεσμοθετημένες δράσεις για την Μελισσοκομία θα στηριχτούν οι πληγέντες μελισσοκόμοι
Οι μέλισσες μπορεί να είναι απαραίτητες για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, ωστόσο το τσίμπημα τους είναι ισχυρό, αφού απελευθερώνει ένα ισχυρό δηλητήριο που καταστρέφει τα ανθρώπινα κύτταρα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων προκαλεί πόνο και πρήξιμο, αν όμως κάποιος είναι αλλεργικός μπορεί να πεθάνει επιτόπου.
Ο συνεταιρισμός υποστηρίζει σε όλα τα στάδια από την παραγωγή μέχρι τη διάθεση του προιόντος τους μελισσοκόμους.
Ο μελισσοκομικός συνεταιρισμός Ηρακλείου Κρήτης είναι μια δυναμική οντότητα μελισσοκόμων, μια κοινότητα που προάγει το πιο αγνό και θρεπτικό προϊόν με την απαράμιλλη γεύση του πεύκου και των βοτάνων της κρητικής γης.
Όπως λέει ο Δημοσθένης, η ιδέα του γεννήθηκε μέσα από βίντεο που έβλεπε με το συμπαθές έντομο και από έναν οικογενειακό φίλο που του έκανε δώρο ένα μελίσσι.
Η ανοιξιάτικη συγκομιδή είναι ελαφρώς διαφορετική απο τη συγκομιδή του φθινοπώρου δεδομένου ότι διαφορετικά άγρια λουλούδια και βότανα είναι σε ανθοφορία και συμμετέχουν σε ένα μικρό αλλα αρωματικό ποσοστό στη σύνθεση του πευκόμελου.
Πόσες φορές σας έχει τύχει να αγοράζετε μέλι αλλά μόνο με μέλι να μη μοιάζει στη γεύση; Πόσες φορές ψάχνετε να βρείτε στην ετικέτα μιας μαρμελάδας από πού είναι τα φρούτα παρασκευής της, αλλά να μην υπάρχει το παραμικρό;
Δεν είναι μυστικό ότι τα δικαιώματα των καταναλωτών παραβιάζονται ή παρακάμπτονται από τις «τρύπες» και τα «παράθυρα» που έχει η κοινοτική νομοθεσία. Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο όταν ακριβώς λόγω αυτών των «κενών» διευκολύνεται η νοθεία σε προϊόντα που υποτίθεται συστήνονται ως πιο υγιεινά για τη διατροφή και φυσικά κοστίζουν πανάκριβα.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι με τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές φθηνού μελιού από χώρες έκτος ευρώ και στη Γαλλία, όπου οι μελισσοκόμοι πραγματοποίησαν διαμαρτυρία τους μιμούμενοι τις μέλισσες τους που πέφτουν κάτω μετά το κάπνισμα.
Οι Γάλλοι μελισσοκόμοι ζητούν επείγουσα κρατική βοήθεια ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ για να αντιμετωπίσουν τις φθηνές εισαγωγές μελιού. Ζητούν επίσης να τεθεί ελάχιστο πλαφόν στην τιμή του μελιού πάνω από το κόστος παραγωγής.
Την Ερώτηση υπογράφουν οι βουλευτές Θανάσης Παφίλης, Γιάννης Γκιόκας, Γιάννης Δελής, Νίκος Έξαρχος, Νίκος Καραθανασόπουλος, Μαρία Κομνηνάκα, Γιώργος Λαμπρούλης, Διαμάντω Μανωλάκου, Γιώργος Μαρίνος, Βασίλης Μεταξάς, Νίκος Παπαναστάσης, Λεωνίδας Στολτίδης και Μανώλης Συντυχάκης.
Αυτές οι συνθήκες επηρεάζουν και το βιολογικό κύκλο των μελισσών, δηλαδή πότε θα αυξηθούν, πότε θα μειωθούν, πότε θα έχουν γόνους, ακόμη και την αντιμετώπιση των ασθενειών» εξήγησε στην Τηλεόραση CRETA η Ερευνήτρια του ΕΛΓΟ Δήμητρα και Διευθύντρια του Τμήματος Μελισσοκομίας, Φανή Χατζήνα.
«Μπορούν να βρουν τροφή, αλλά τη βρίσκουν σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Το νέκταρ επίσης από τα φυτά έχει γίνει πιο πυκνό, άρα δεν είναι εύκολο να το πάρουν, η γύρη που παράγεται είναι σε μικρότερη ποσότητα, συν το γεγονός ότι ο χρόνος άνθισης των φυτών μερικές φορές έχει γίνει πιο σύντομος κι έχει πάει λίγο πιο πριν ή λίγο πιο μετά.
Τα μελίσσια τον χειμώνα μπορεί να έχουν ένα μήνα χωρίς γόνο, ενώ στα βόρεια αυτή η περίοδος μπορεί να μεγαλώσει και να ξεπεράσει τους δυο μήνες.
Όσο πηγαίνουμε προς τον χειμώνα - όπως είναι γνωστό - τα μελίσσια ανανεώνουν τον πληθυσμό τους. Αυτή είναι μια κρίσιμη φάση για την επιβίωση του μελισσιού τον επερχόμενο χειμώνα.
Πολύς λόγος γίνεται για την ευφλεκτικότητα των θερμόβιων πεύκων (χαλεπίου και τραχείας) και πολλοί προτείνουν να αντικατασταθούν από φυλλοβόλα δένδρα που θεωρούνται δύσφλεκτα. Πριν από δύο εβδομάδες αυτό έγινε στην Πάρνηθα ξεσηκώνοντας τη διαμαρτυρία των επιστημόνων και των κατοίκων.
Πριν 25 χρόνια μετά την πυρκαγιά του Σέιχ-Σου της Θεσσαλονίκης επιχειρήθηκε το ίδιο πράγμα, με την ίδια λογική. Αφού τα πεύκα καίγονται ας τα αντικαταστήσουμε με φυλλοβόλα και θα ήμαστε ήσυχοι τα επόμενα χρόνια. Όμως από τα 100.000 πλατύφυλλα που φυτεύτηκαν, παρά τις προειδοποιήσεις μας, αφού προκλήθηκε μια χωρίς προηγούμενο διαταραχή, δεν επέζησε ΚΑΝΕΝΑ μόλις δύο χρόνια μετά. Και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Ποια είναι τα αίτια που τα φυλλοβόλα δεν μπορούν να αναπτυχθούν στην παραλιακή μας ζώνη; Για να το αντιληφθούμε αυτό, θα πρέπει να κατανοήσουμε τις λογικές της φύσης. Θα πρέπει να εξηγήσουμε πως λειτουργούν τα οικοσυστήματα, πως προσαρμόζονται τα διάφορα είδη στα διαφορετικά περιβάλλοντα. Την αρχή θα την κάνουμε σήμερα, όμως επειδή το θέμα είναι μεγάλο και πολύπλοκο θα το ολοκληρώσουμε σε τρία άρθρα. Απόψε θα κάνουμε την αρχή εξηγώντας τι είναι οι ζώνες βλάστησης.
Η εξοικονόμηση πόρων, με στόχο την αποθήκευση τους για τις ανάγκες του μελισσιού και για τον χειμώνα, είναι στα βασικά ένστικτα της μέλισσας. Κάθε μέρα της ζωής της περιστρέφεται γύρω από αυτή την ανάγκη.
Μέσα στην κυψέλη η τακτοποίηση κι η αποθήκευσή των αποθεμάτων, η διατροφή και η κατανάλωση ενέργειας, διέπονται από τις συμπεριφορές εξοικονόμησης.
Ο μελισσοκόμος αφού κατανοήσει όλη την λειτουργία του μελισσιού, παύει να θεωρεί τα μελίσσια του σαν παραγωγικά ζώα, κι αρχίζει να τα βοηθά απλά να εξοικονομήσουν πόρους, ώστε -μόλις αυτοί γίνουν ορατοί στην κυψέλη- να τους συλλέξει για λογαριασμό του.
 |
| Ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων |
